شعر فرزانه
آن دخترآوازه خوان
که ازخاک می خواند
وبه ذره ذره دلتنگیش
چنگ می زد
چون باران پاییزی
غمگین برخط توبارید
آنجاکه درمیانه ی راه
باتردیدایستاده بودی
وآفتاب راباباران
اندازه می گرفتی
وندانستی
چشمهای بارانی من
به بلندای آفتاب می ماند
واضح وآشکار
من یک توده ابرم
که درآسمان آفتابی تومی بارم
می بارم
می بارم
تاتوآفتابی ترشوی
برچسب‌ها:
تبادل لینک
هوشمند
برای
تبادل لینک
ابتدا ما را با
عنوان
شعرفرزانه
و آدرس soroodeh.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)
خبرنامه وب سایت:
